In deze maandelijkse rubriek vertellen onze vrijwilligers, sympathisanten en werknemers wat Wereld Missie Hulp voor hen betekent. Persoonlijke verhalen van mensen die een wereld van verschil maken. Het is de beurt aan allrounder Wilfried, een gevestigde waarde bij WMH.

Hoe ben je bij WMH terechtgekomen?

“Toen ik met pensioen ging, 19 jaar geleden, zocht ik naar een nieuwe uitdaging. Een vriend uit de Algemene Vergadering vertelde me over Wereld Missie Hulp en ik was meteen verkocht. Ik koester al lang een interesse voor ontwikkelingssamenwerking.”

Wat doe (en deed) je als vrijwilliger?

“Ik deed verschillende dingen: Van statuten opstellen tot rondleidingen geven voor verenigingen. Een tijd geleden organiseerde ik de conferenties. Drie keer per jaar nodigde WMH een gastspreker uit. In 2013 kenden we een topjaar met sprekers Wouter Torfs, Patrick  Develtere,  Mieke Van Hecke en Herman van Rompuy . Het thema was ‘Het jaar van het geloof’. Elke spreker sprak over de rol van geloof in zijn of haar vakgebied, resp. economie, verenigingsleven, onderwijs en politiek. Mgr. Bonny sloot de reeks af met de slotlezing ‘Vlaanderen Missieland?’. Die avonden waren een groot succes. Er zakten iedere keer meer dan honderd mensen af naar Boechout.”

“Destijds was ik ook preventieadviseur. Ik stond in voor de veiligheid van het gebouw en het welzijn van het personeel. Op gebied van veiligheid heeft WMH grote sprongen vooruit gemaakt: de machines in het magazijn hebben nu allemaal een veiligheidsstand en de elektriciteit van het gebouw werd herzien voor brandveiligheid, en nog zo veel meer.”

“Vanaf het begin  hou ik me bezig met de verkoop van de slangensteentjes. Deze steentjes halen het gif bij een slangen- of schorpioenenbeet uit de wonde. Ik beheer de aanvragen, heb contact met de producent en verstuur ze. Jaarlijks sturen we zo’n 5000 steentjes naar alle uithoeken van de wereld. Momenteel ligt de productie stil, maar we zoeken naar een oplossing.”

“Telkens zakten meer dan honderd mensen af naar Boechout.”

Heb je iets gedaan waar je uitzonderlijk trots op bent?

“Uitzonderlijk trots is sterk uitgedrukt. Ik doe alles met plezier en liefde, maar ik schreef heel graag voor het magazine Lichter. Dat is de voorloper van het MERCIE-magazine. Ik interviewde vrijwilligers die kleding voor WMH inzamelden. Die mensen waren steeds blij dat ik langs kwam en hun verhalen gaven me energie.”

Hoe heb je WMH zien veranderen?

“In het jaar 2000, toen ik hier begon, floreerde WMH. Een hele leuke sfeer waarbij we volledig voor ons doel konden gaan, namelijk ontwikkelingsprojecten steunen. De laatste jaren verloren we veel terrein door concurrentie. Minder kleding zorgt voor minder financiën om aan projecten te besteden en dat is voelbaar. De organisatie trekt anderzijds een nieuwe generatie werknemers aan die zorgen voor een frisse aanpak. Dat komt WMH ten goede.”

“Iedere druppel helpt, en vele druppels maken ook een plas.”

Waarom zou iemand vrijwilliger moeten worden bij WMH?

“Als je graag mensen helpt, dan ben je hier aan het juiste adres. Het geeft veel voldoening en je krijgt veel terug. Bovendien hangt er een toffe sfeer bij WMH. Vrijwilligers zijn voor WMH super belangrijk want met al die helpende handen wordt er meer werk verzet. Iedere druppel helpt, en vele druppels maken ook een plas.”